De Farao

Lang geleden regeerde er een farao over Egypte. Ik ben God, zei hij, Alle mensen moeten mij aanbidden. Iedereen deed dat ook, anders zouden ze zwaar gestraft worden. Op een dag kreeg de farao een droom, dat zijn hele land in brand stond. Hij riep zijn waarzegger bij zich, om te vragen wat zijn droom betekende. De waarzegger zei: Er zal een jongen meer macht krijgen dan u, en hij zal U rijkdom verwoesten. Toen de farao dat hoordde, ging hij alle baby-jongens die geboren werden, vermoorden. Ook de moeder van Mozes had een babyjongetje. Ze hield het stiekem, en wou niet dat mozes dood ging. Ze legde mozes in een riete mand en liet die op de rivier de Nijl wegdrijven. Ze zei tegen haar dochter dat ze de mand moest achtervolgen. De zus van Mozes zag dat de mandje achter het paleis vast liep. De vrouw van de farao vond het mandje en was er blij mee. Ze zag de baby en hield er veel van, en vroeg aan de farao of ze de baby mocht houden.

Ze zei: Als we hem met liefde opvoeden, zal hij ons dienen en van ons houden.

De zus van Mozes had alles gezien. Ze zei tegen haar moeder, en ze waren blij dat Mozes veilig was.

De verbande tong.

De farao vond het nieuwe zoontje, anders dan zijn vrouw, vaak vervelend. Zijn vrouw liet hem vaak op zijn schoot zitten, maar de farao zei dat hij zijn haren in de war raakte. Ze liet Mozes op de grond kruipen. Maar wat deed Mozes nu? Hij kroop naar het haardvuur en stopte een gloeiende steen in zijn mondje. Hij gilde van de pijn. Zijn tong was helemaal verbrand.

Haal gauw medecijnen, riep de farao Nu was de Farao helemaal niet meer zo kwaad op mozes.

Zo beschermde Allah Mozes tegen de Farao.

Maar daarna kon Mozes nooit meer zo goed praten en niemand kon hem verstaan. De moeder van mozes kreeg nog een zoon: Haroen. Ze nam hem steeds mee naar het paleis als ze mozes ging verzorgen, Zo werden Mozes en Haroen dikke vrienden. Als mozes was zij dan maakte Haroen het duidelijk verstaanbaar voor andere mensen. Ook dat was Allah wil